drempels

Alle berichten die drempels zijn getagd

De 3 G’s en drempels

Geplaatst door Kappetijn op november 10, 2012
Geplaatst in: Wet van Fred. Getagd: , , , , , , . Een reactie plaatsen

Uit de Wet van Fred volgt dat het mogelijk is dat bij een geringe gepercipieerde meerwaarde een lage drempel al te hoog kan zijn. Maar andersom is ook waar. Dat mensen best bereid zijn hoge drempels te overwinnen om van een herkenbare toegevoegde waarde te genieten, blijkt uit het autorijden. Iedereen weet dat autorijden duur en moeilijk te leren is en dat het bezit van een auto veel zorg met zich meebrengt. Toch doet bijna iedereen het. Autorijles, rijexamen, autokeuze, verkeersregels, autobesturing, energieverbruik, onderhoud, bekeuringen, files, aanrijdingen, milieuvervuiling, wegenbelasting, autoverzekering en hufterig gedrag van andere weggebruikers, het maakt allemaal niet uit. Klaarblijkelijk ervaren mensen de kosten van al die drempels als lager dan de opbrengsten doordat zij in staat zijn op een zelf te bepalen tijdstip, via een zelf te bepalen route, in een eigen privéruimte met zelf gekozen medepassagiers, met op de achtergrond zelf gekozen muziek of nieuws, met een zelf gekozen aangename temperatuur, op een relatief vlotte manier van A naar B te reizen.

Gemak en genot wegen ruimschoots op tegen de kosten in termen van geld en zorg. Dat komt omdat mensen als sociale wezens van nature waarde hechten aan communicatie met andere mensen, het liefste in elkaars fysieke nabijheid. Dan kan de communicatie optimaal zijn door het inzetten van het volledige arsenaal van communicatiemiddelen, waaronder spraak zoals toonhoogte en intonatie, lichaamstaal zoals houding en gezichtsuitdrukking, fysiek contact zoals de schouderklop, de handdruk en de knuffel en het oogcontact waarmee emoties kunnen worden overgedragen. Al de nieuwe media ten spijt, zelfs de indrukwekkende telepresence systemen, zijn nog niet in staat het gevoel van being there volledig na te bootsen. Voorlopig verplaatst men liever materie dan informatie, liever moleculen dan bits.

De Wet van Fred

Geplaatst door Kappetijn op november 10, 2012
Geplaatst in: Wet van Fred. Getagd: , , , , , . Een reactie plaatsen

De 3-G-formule zegt veel over hoe mensen zich gedragen en hoe zij tot beslissingen komen. Het is fascinerend te zien in hoeveel omgevingen de 3-G-formule met succes is toegepast. Het valt mij regelmatig op dat de 3-G-formule en het achterliggende gedachtegoed niet volledig wordt ingezet. Toen ik de 3-G-formule bedacht, ging het mij niet alleen maar om het allitererende en daardoor lekker wegbekkende Gewin Gemak Genot. De 3-G-formule is een onderdeel van een uitgebreidere kijk op succes- en faalfactoren bij het introduceren van nieuwe elektronische diensten.  Bovendien heeft de ervaring van de laatste decennia geleerd dat het 3-G-formule niet alleen van toepassing is bij de introductie van nieuwe elektronische diensten, maar ook voor producten in andere bedrijfstakken en voor andere commerciële activiteiten.

De bredere toepassing van de 3-G-formule heb ik verwoord in de Wet van Fred, die als volgt luidt:

Mensen zijn pas bereid hun gedrag te veranderen als zij ervan zijn overtuigd dat die gedragsverandering hen iets oplevert in termen van meer Gewin Gemak Genot en dat die veronderstelde toegevoegde waarde groter is dan de kosten in de vorm van tijd, geld en inspanning die moeten worden geïnvesteerd om die gedragsverandering tot stand te brengen.

Het is dus een vergelijking met linkerkant en een rechterkant; links de veronderstelde opbrengsten rechts de verwachte kosten. De consequentie is dat bij de introductie van een nieuw product of nieuwe dienst, best sprake mag zijn van een hoge, te nemen drempel als de gepercipieerde meerwaarde maar groot genoeg is. Dat was precies het probleem bij de introductie van nieuwe elektronische diensten. Het was niemand duidelijk wat nou zo veel handiger was aan het raadplegen van databanken in plaats van de krant, de brochure of de encyclopedie, of waarom het gemakkelijker op elektronische wijze pizza’s te bestellen in plaats van even naar de pizzabakker om de hoek te gaan, of waarom het goedkoper, gemakkelijker en leuker en is op elektronische wijze een berichtje versturen in plaats van een brief en waarom het zo veel leuker is een spelletje via een elektronisch netwerk met anderen te spelen in plaats alleen op de eigen PC.

De gedachte dat mensen automatisch zouden overstappen naar diensten die zij vanuit ‘de luie stoel’ konden afnemen, bleek onjuist. Niet alleen is de stoel niet lui, maar ook het realiseren van de veronderstelde gedragsveranderingen had veel meer voeten in aarde. Weinigen waren bereid apparaten te kopen, handleidingen te lezen en abonnementen af te sluiten om het walhalla van de nieuwe elektronische diensten te betreden. Pas toen na de komst van PC’s, modems, internet, de klapper (killer app) e-mail, mobiele communicatie en breedband, waren de technologische en financiële drempels geslecht. Het zicht op de toegevoegde waarde van de nieuwe diensten werd niet meer ontnomen en de brede acceptatie werd een feit.